προφέσορας

και προφεσόρος, ο, θηλ. προφεσόρα, Ν

1. αυτός που ξέρει κάτι πολύ καλά, ο ειδικός σε κάτι

2. ειρων. δάσκαλος, καθηγητής, σοφός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. professore < λατ. professor «διδάσκαλος, καθηγητής» < profiteor «ομολογώ, διδάσκω»].